Հոդվածներ

Դեմպիգ համախանիշը, որպես կանոն, առաջանում է ստամոքսի վիրահատությունից հետո և դրսևորվում է ստամոքսից դեպի բարակ աղի սննդի շատ արագ տեղափոխմամբ։

Ռիսկի գործոնները

Առավել հաճախ նպաստող գործոն է ածխաջրային կամ կաթնային սնունդը։

Ախտանիշները

Բնորոշ է ընդհանուր թուլության նոպաների առաջացումը` սննդի ընդունման ժամանակ կամ դրանից հետո` առաջին 15-20 րոպեների ընթացքում։

Նոպայի բնութագիրը.

• ստամոքսի շրջանում` լցման զգացողություն,
• տաքություն, որը տարածվում է դեպի իրանի վերին հատվածը,
• առատ քրտնարտադրություն,
• ընդհանուր թուլություն, քնկոտություն, գլխապտույտ, աղմուկ` ականջներում, վերջույթներում` դող, տեսողության վատացում,
• հազվադեպ՝ հաճախացած սրտխփոց, հևոց, գլխացավ, առատ միզարտադրություն։

Նոպայի վերջում կամ դրանից որոշ ժամանակ անց հիվանդները հաճախ նշում են որովայնի փքվածություն և լուծ։ Նոպաների միջև ժամանակահատվածում հիվանդները գանգատվում են դյուրհոգնելիությունից, մարմնի կոտրտվածության զգացումից, հիշողության անկումից։

Ախտորոշումը

Դեմպինգ համախտանիշի ախտորոշման և ծանրության աստիճանի գնահատման համար իրականացվում է գլյուկոզայով սադրանքային փորձ։ Նախքան փորձը հարկ է չափել հիվանդի ճնշումը, պուլսը, այնուհետև ներմուծել 150 մլ 50%-անոց գլյուկոզայի լուծույթ։ Նոպայի առաջացման դեպքում բոլոր չափումները կրկնում են։

Կոնտրաստ լուծույթով ռենտգենասկոպիան թույլ է տալիս հստակեցնել ստամոքսի և բարակ աղու ֆունկցիոնալ և անատոմիական փոփոխությունների բնույթը։ Դեմպինգ համախտանիշի ժամանակ արյան, մեզի և կղանքի լաբորատոր հետազոտությունը չունի հատուկ ուղղվածություն, իրականացվում է շեղումների հայտնաբերման նպատակով՝ դրանք հետագայում շտկելու համար։

Բուժումը

Բուժումը ներառում է միջոցառումներ՝ ուղղված բարակ աղի սննդի տեղափոխման դանդաղեցմանը և խիստ սննդակարգ: Ծանր դեպքերում ցուցված է վիրահատական բուժում:

Հսկողությունը

Հիվանդները հսկվում են թերապևտի և գաստրոէնտերոլոգի կողմից:  Վիրահատական բուժում պահանջող ծանր դեպքերում հիվանդներն ուղարկվում են մասնագիտացված վիրաբուժական ստացիոնար: